آیا فیلترینگ اینترنت ماهواره‌ای استارلینک امکان‌پذیر است؟
تاریخ انتشار: ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۷۴۵۰۲۲
آفتاب‌‌نیوز :
دوازدهمین نمایشگاه بین‌المللی نوآوری و فناوری اینوتکس از ۱۹ تا ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۲ در پارک علم و فناوری پردیس برگزار شد.
برای دومین بار در این نمایشگاه بخشی با عنوان «فروم حکمرانی» با هدف نگاهی به مسیر سیاست‌گذاری نوآوری و فناوری کشور اجرا شد. در روز اول نمایشگاه در این بخش چهار پنل با موضوع فیلترینگ برگزار شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
جهان استارلینکی؛ از تصور تا واقعیت
موضوع با این سوال آغاز شد که جهان استارلینکی، دنیایی که در آن اینترنت ماهواره‌ای با کیفیتی بهتر از سایر انواع اتصالات اینترنتی و بدون هیچگونه محدودیتی در دسترس مردم در سراسرجهان قرار می‌گیرد به چه شکل است و آیا در اساس این امر امکان‌پذیر است یا خیر؟
در ابتدای این بحث، «حسین میرزاپور» بنیانگذار «آزمایشگاه داده و حکمرانی در پاسخ به این سوال گفت: اگر منظور از جهان استارلینکی این است که با آمدن اینترنت ماهواره‌ای قواعد حکمرانی بر اینترنت و موضوعاتی که در IGF یا انجمن حاکمیت اینترنت (Internet Governance Forum) یا اجلاس‌های شبیه به آن مطرح می‌شود و بحث می‌شود، تغییر بنیادین می‌کند و یا اتفاقات ویژه‌ای در دنیا می‌افتد، من هنوز تصویر کاملاً روشنی از آن ندارم. من این عنوان را بیشتر ژورنالیستی می‌دانم تا چیزی که واجد معنای رادیکال و اساسی باشد. به این دلیل که در چند دهه اخیر خاستگاه فناوری‌های انقلابی(Disruptive Technology) شرکت‌هایی است که در خاک ایالات متحده آمریکا ثبت شده‌اند و به طور ویژه این گونه شرکت‌ها در ایالت کالیفرنیا مستقر هستند.
میرزاپور در ادامه صحبت‌هایش با اشاره به نوظهور بودن فناوری اینترنت ماهواره‌ای گفت: به نظر من هنوز خیلی زود است که بگوییم این فناوری به تنهایی می‌تواند یک تغییرات رادیکالی را در جهان به وجود بیاورد. همانطور که با ظهور تلویزیون ماهواره‌ای بعد از دوره تلویزیون‌های کابلی عده‌ای انتظار داشتند که تحول بنیادینی در سطح دنیا اتفاق بیفتد اما چیزی که در حال وقوع است این است که تلویزیون‌های ماهواره‌ای به سرعت دارند سهم خود را به VODها و UCGها و سرویس‌هایی که بر مبنای اینترنت است می‌دهند.
این صرفا یک فصل جدیدی اضافه می‌کند به رقابت‌هایی که کشورها برای بقا در دنیای دیجیتال دارند. تا قبل از این گوگل این موضوع را تشدید کرد که بقیه متوجه شدند که موتور جستجوگر چه چیز مهم و نیاز اساسی است. بعد از آن متا به این رقابت وارد شد و اینترنت ماهواره‌ای هم یک فناوری جدید است که در رقابت‌های در عرصه حکمرانی دنیا به خصوص حکمرانی فضای مجازی دامن می‌زند و دولت‌ها به تکاپو می‌افتند تا یک هویت، حیثیت و سهمی را برای بقای خودشان پیدا کنند.
«رضا غیابی» مدیرعامل شرکت فرصت‌آفرین درمورد تصویر جهان استارلینکی گفت: من هم مانند دکتر میرزاپور موافقم که اصطلاح جهان استارلینکی یک عنوان ژورنالیستی است.اما تصور وجود جهان استارلینکی که جهان ما ایرانی‌ها را این رویا که به یک اینترنتی دسترسی داشته باشیم که محدودیتی نداشته باشد متحول می‌کند، برای ما خوشایند است. در غیر این صورت این هم یک پدیده نوظهور در جهان فناورانه است که هنوز عده زیادی نمی‌دانند چطور باید از آن استفاده کنند، چگونه از آن در بیزینس استفاده کنند و نمی‌دانند چطور در بازی خود این معادله را نیز به حساب بیاورند.
بنابراین از آنجا که این فناوری جدید است یک بازه‌ای اجازه فعالیت‌های آزادانه بدون رگلاسیون را می‌دهد که این برای نوآوران جامعه اتفاق بسیار خوبی است و برای این عده خوشایند است که یک دوره‌ای از یک فناوری دیگری استفاده کنند که همه ابعاد آن شامل تنظیم‌گیری نشده باشد.
دعوای تاریخی بین فیلترکننده و فیلترشونده
«یاسر خوشنویس» فعال حوزه علم و فناوری در رابطه با جهان استارلینکی گفت: من به این دلیل که در زمینه مطالعات تکنولوژی فعالیت کرده و اخیراً هم کتابی با عنوان نبرد سیم‌ها منتشر کرده‌ام که زمینه تاریخی فناوری‌های ارتباطی در ایران را بررسی کردم می‌خواهم یک مثال تاریخی بزنم این دعوا، رقابت یا تنشی بین فیلتر کننده و فیلتر شونده است که همیشه بوده و احتمالاً حتی از عصر باستان هم وجود داشته است.
در دوره مشروطه نیروهایی که مقاومت می‌کردند مانند ستارخان و باقرخان دسترسی به تلگراف مرکزی نداشتند، پیکی را به باکو یا بادکوبه در آذربایجان می‌فرستادند و تلگراف می‌زدند به آیات عظام در نجف و کسب تکلیف می‌کردند که چه کنند. این یک تنش قدیمی است.
از همان اوایل دهه هشتاد که بحث فیلترینگ مطرح شد اهل فکر این را گفتند که اگر شما سطح تکنولوژی فیلترینگ خود را یک گام بالا ببرید سطح تکنولوژی‌های فرار از فیلترینگ هم یک گام بالا می‌رود. و این مسیر به احتمال زیاد پایانی نخواهد داشت. برای مدت کوتاهی از فناوری اینترنت آزاد استارلینک استفاده می‌شود و بعد از مدتی کشورها راهی را برای محدود کردن این نوع اینترنت هم پیدا می‌کنند. بنابراین این دعوا ادامه خواهد داشت.
استارلینک آمریکایی ابزاری برای تحریم بیشتر ایران
غیابی در پاسخ به سوالی در مورد سابقه تاریخی آمریکا در حذف اپلیکیشن‌های مختلف برای ایرانی‌ها و احتمال تکرار آن در ارائه زیرساختی مانند اینترنت ماهواره‌ای گفت: این ابزار دیگری است برای اینکه در گفت‌وگویی که میان ملل شکل می‌گیرد، صدای خالق این تکنولوژی که آمریکا است بلندتر کند.
اما شما تصور کنید ما که در این اتاق هستیم و قرارمان بر این است که همه برای سرنوشت هم و هرکسی به اندازه توانش تصمیم بگیرد. اگر من از این اتاق خارج شوم این اختیار را به بقیه داده‌ام که برای سرنوشت من تصمیم بگیرند. ایران در حال حاضر این کار را کرده است. ایران از صحنه بین‌الملل به مقدار قابل توجهی خارج شده و بعد به آمریکا اجازه داده است تا برایش تصمیم بگیرد. طبیعی است که این تصمیم‌گیری به نفع ما نیست چون وظیفه ذاتی دولتمردان آمریکایی تضمین منافع ملی کشور خودشان است.
ایران باید به این گفت‌وگو برگردد و باید سعی کند خودش را نشان دهد تا بتواند منافع ملی یا فناوری ملی و نوآوری خود را به دست بیاورد. استراتژی که ایران برای خودش ترسیم کرده است این است که زمین بازی خودش را داشته باشد که استراتژی بلند پروازانه‌ای است و طبیعتاً آمریکا خدمات خود را از ایران دریغ می‌کند. بنابراین باید گفت‌وگو صورت بگیرد و ایران به اندازه نفوذ خود در جهان بتواند حقوق نوآوران خود را تضمین کند. یعنی در مسدود شدن اپلیکیشن‌های اپ‌استور برای ایران همان قدر که دولتمردان آمریکایی مقصر هستند، ایرانی‌ها هم مقصر هستند.
فناوری‌های اینترنت در انحصار چین و آمریکا
دکتر میرزاپور در مورد اینکه آیا مذاکره با آمریکا برای رفع محدودیت‌ها و دسترسی به فناوری‌های اینترنت امکان‌پذیر است؟ توضیح داد: سوال سختی است چون تا گفت‌وگو انجام نشود، نمی‌توان پاسخ قطعی داد. این البته تنها مختص ایران هم نیست و تا قبل از ایران و روسیه، چین این بازی را شروع کرد.
یک زمانی مساله اول چین بود بعد از آن روسیه و بعد ایران، اما اکنون در دوره‌ای هستیم که اروپایی‌ها هم صدایشان درآمده است. نه از این منظر که با موضوع فیلترینگ مواجه هستند بلکه از این منظر که دقیقا جایگاه آنها در دنیای اینترنت و فناوری کجاست.
مکرون در مراسم افتتاحیه اجلاس IGF در سال ۲۰۱۸ گفت که یک مدل آمریکایی و یک مدل چینی برای اینترنت وجود دارد و ما به دنبال راه سومی هستیم. این در اروپایی است که از بعد از جنگ جهانی دوم متحد کامل آمریکا بوده است. در جلسه‌ای دیگر که با حضور سفرای فرانسه در کل دنیا در پاریس برگزار شد گفت ما چشم باز کردیم و دیدیم که جوانان‌مان شهروند مجازی ایالات متحده شده‌اند. یعنی حتی اروپایی‌ها که کاملاً متحد راهبردی ایالات متحده هستند هم احساس می‌کنند در جغرافیای دیجیتال در حال گم شدن هستند و حضور پررنگ ندارند. به نظر می‌رسد در این رقابت تاریخی فضا خیلی تهاجمی‌تر از مذاکره بوده و خیلی جدی سرعت رقابت‌ها بالا رفته است.
غیابی درباره چالش‌های پیش روی فیلترینگ در مواجهه با اینترنت استارلینک گفت: انصافا باید باور کنیم که عرصه رسانه را باخته‌ایم. سهم ایرانی‌ها در بین کشورهایی که شبکه‌های اجتماعی در آنها تشکیل شده است بسیار کم است و شاید اصلاً وجود ندارد ولی مساله این است که این برگرفته شده از فناوری است. و فناوری‌هایی که آمریکا در آن از ما پیشی گرفته است به این واسطه است که از نظر فناوری یک روزی از ما جلوتر بوده از مزیت رقابتی فناوری‌اش استفاده کرده و چون رشد بسیار زیادی هم در فناوری‌های نوظهور وجود دارد به راحتی پیشرفت کرده است.
با جامعه‌ای که در آن تلفن هوشمند چیزی حدود ۶۹ درصد ضریب نفوذ دارد و اینترنت چیزی حدود ۸۴ درصد ضریب نفوذ دارد و مردمی که این میزان علاقه به فناوری‌های جدید دارند چطور می‌توان این جامعه را محدود کرد. اجرای فیلترینگ و به طبع آن استفاده از فیلترشکن موجب شد تا تعداد کاربرانی که به اینترنت مطلقاَ آزاد دسترسی دارند، بیشتر شود. کودک من به محتوایی دسترسی دارد که من نمی‌خواهم تا بیست سالگی آن را ببیند. من فکر می‌کنم پیام‌رسان‌های داخلی ما موفق‌تر بودند اگر واتس‌آپ فیلتر نمی‌شد. اگر تلگرام باز بود این‌ها شانس بهتری داشتند به خاطر اینکه برندشان با برند دولت گره نمی‌خورد و می‌توانستند با مزیت رقابتی که ایجاد می‌کنند موفق شوند. عرض من این است که فیلترینگ اینترنت می‌بایست هوشمندانه و مطابق با عرف ما انجام می‌شد و عرف هم یعنی آن چیزی که اکثریت جامعه می‌خواهد. جامعه ما جامعه اخلاق‌مداری است.
فیلترینگ در دست کیست؟
دکتر میرزاپور در رابطه با موضوع چالش فیلترینگ و اینترنت ماهواره‌ای استارلینک در کشور گفت: تصور شخصی من از دنیایی که هیچ گریزی نخواهد، بسیار جذاب است. دنیایی که در آن هیچ قوه قهریه، قدرت مرکزی و هیچ دولتی مداخله نکند و آن دست نامرئی خودش کار کند و همه چیز را پیش ببرد بدون نیاز به هیچ ناظری. اما به هر دلیل به نظر می‌رسد که حداقل اکنون در عرصه‌ای که هستیم فارغ از تمام بحث‌های سیاسی در تمام دنیا همانطور که در واقعیت یک سری اشرار وجود داشتند در دنیای مجازی هم حضور دارند و همه کشورها سطحی از فیلترینگ را دارند. این مساله مطلق است و محل بحث نیست. محل بحث سطح، نحوه اعمال و مشروعیت کسی است که به اصطلاح دکمه فیلترینگ را در دست دارد. طبیعتاَ وقتی ما امکان این گفت‌وگوها را نداشته باشیم یا کم داشته باشیم، بحث صفر و یکی می‌شود.
استارلینک؛ برای رفع عطش اینترنت آزاد
نصراللهی در پایان این گفت‌وگو با تصور اینکه اینترنت استارلینک به ایران وارد شود گفت: اگر فرض کنیم استارلینک در ایران فراگیر بود و در واقع اشل اقتصادی منطقی آن می‌توانست به مردم خدمات بدهد با توجه به اتفاقی که در مورد فیلترینگ افتاد که دو شبکه اجتماعی که بعد از فیلترینگ، تلگرام جایگزین آن در زیست مجازی در عرصه شبکه‌های اجتماعی در ایران شدند. طبق آمارها از اردیبهشت ۱۳۹۷ و فیلترینگ تلگرام ضریب نفوذ آن کاهشی شده و ضریب نفوذ اینستاگرام افزایشی می‌شود تا این اواخر که به ضریب نفوذ ۷۰ درصد هم می‌رسد و از آن طرف تلگرام تقریبا یک ضریب نفوذ ۳۰ درصد را توانسته است کسب کند .در این مقطعی که قرار داریم و مجبور شدیم یک شوکی وارد کنیم از طریق فیلترینگ طبیعی بود که اگر چنین پروژه‌ای در ایران راه‌اندازی می‌شد به شدت مورد استقبال قرار می‌گرفت از این جهت که آن عطش اینترنت آزاد را رفع می‌کرد. این می‌توانست اتفاق عمیقی را رقم بزند در آن مقطع و به شدت مورد توجه قرار می‌گرفت و فیلترینگ را از نظر امنیتی بی اثر می‌کرد. چون فیلترینگ در لایه مجرا و محتوا بود در حالی که کل اقتدار ما را که دسترسی بود از دسترس ما خارج می‌کرد.
منبع: خبرگزاری ایرنامنبع: آفتاب
کلیدواژه: اینترنت ماهواره ای اینترنت ماهواره ای استارلینک فیلترینگ اینترنت ماهواره ای جهان استارلینک ایرانی ها برگزار شد ضریب نفوذ گفت وگو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۴۵۰۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
درآمد میلیون دلاری شبکه‌های ماهواره‌ای از سینمای ایران! چرا و چگونه؟!
اینکه پرفروش‌ترین فیلم‌های یک سال اخیر سینمای ایران، همگی، کارزارهای تبلیغاتی خود را خارج از تلویزیون و به خصوص در شبکه‌های ماهواره‌ای دنبال کرده‌اند، نکاتی نگران‌کننده و حتی ناامیدکننده را به ذهن می‌آورد که موارد متعددی را از حیف‌ومیل و خروج ارز و البته از همه مهم‌تر کاهش مرجعیت رسانه‌ای تلویزیون شامل می‌شود.
به گزارش ایسنا، به نقل از روزنامه شهروند، یکی از نقاط قوت مدیریت سینمای ایران در این چند وقت اخیر فروش هزار یا به روایتی دقیق‌تر هزار و ٢٠٠میلیارد تومانی سینمای ایران در نزدیک به یک سال اخیر عنوان شده است. دستاوردی رکوردشکن و نویدبخش که البته با توجه به حقایقی که در ارتباط با این آمار رسانه‌ای شده، سوالات و تردیدهایی را نیز در فضای سینمای ایران به وجود آورده است، به‌خصوص از این نظر که این دستاورد آماری متعلق به تمامیت سینمای ایران در اکران یک سال اخیر نبوده و تنها و تنها به درصدی از فیلم‌های روی پرده تعلق دارد. بگذارید اینگونه بگوییم که از مجموع فروش هزار و ٢٠٠میلیارد تومانی سینمای ایران در سال گذشته بیش از یک‌میلیارد تومان مربوط به هفت فیلم «فسیل»، «هتل»، «تمساح خونی»، «هاوایی»، «شهر هرت»، «ویلای ساحلی» و «بچه‌زرنگ» بوده و در نقطه مقابل نیز نزدیک به ٦٠ فیلم دیگری که روی پرده آمده‌اند، روی هم کمتر از ٢٠٠میلیارد تومان فروخته‌اند، یعنی پرفروش‌ترین فیلم‌های یک سال اخیر سینمای ایران -البته اگر «بچه‌زرنگ» را از فهرست خارج کنیم- ٦ فیلم کمدی هستند. فیلم‌هایی که البته در نگاهی دقیق‌تر، علاوه بر کمدی‌بودن از یک نظر دیگر نیز با هم مشابهت و پیوند دارند: تبلیغات خارج از تلویزیون، به خصوص در شبکه‌های ماهواره‌ای!
این مطلب با نگاه به این وجه از پیوند ٦ فیلم پرفروش سینمای ایران در یک سال گذشته به رشته تحریر درآمده است.
اینکه پرفروش‌ترین فیلم‌های یک سال اخیر سینمای ایران، همگی، کارزارهای تبلیغاتی خود را خارج از تلویزیون و به خصوص در شبکه‌های ماهواره‌ای دنبال کرده‌اند، نکاتی نگران‌کننده و حتی ناامیدکننده را به ذهن می‌آورد که موارد متعددی را از حیف‌ومیل و خروج ارز و البته از همه مهم‌تر کاهش مرجعیت رسانه‌ای تلویزیون شامل می‌شود.
در واقع این واقعیت که تمام ٦ فیلم پرفروش سال گذشته، فیلم‌هایی هستند که تبلیغات‌شان از شبکه‌های ماهواره‌ای پخش شده؛ چه از نظر آماری و چه از منظر شرایطی که منجر به این وضع شده و البته پیامدهایی که این اتفاق می‌تواند به دنبال داشته باشد، به نحو طعنه‌آمیزی آزاردهنده و البته در عین حال، آموزنده است و نشان می‌دهد که سیاست‌های نسنجیده شماری از مدیران میانی فرهنگ چگونه می‌تواند سیاست‌های عمومی فرهنگ کشور را دچار اختلال و خدشه کند.
آمار و ارقام ترسناک
داده‌هایی که درباره تبلیغات فیلم‌های سینمایی ایرانی در شبکه‌های ماهواره‌ای منتشر شده، عجیب و ترسناک هستند:
سال گذشته کارگردان فیلم «فصل ماهی سفید» گفته بود که «رسانه‌های خارجی هفته‌ای ۵ تا ۱۵هزار دلار برای تبلیغ فیلم‌های ایرانی می‌گیرند.» این فیلمساز البته بلافاصله یکی از فیلم‌های روی پرده را مثال زده بود که مبلغ گزافی -حدود ۲۵۰هزار دلار- داده و تمام باکس تبلیغات آن شبکه‌های ماهواره‌ای را برای فیلمش گرفته، تا با تبلیغ تمام‌وقت، هم فروش بالای فیلمش را تضمین کند و هم اینکه فرصت تبلیغ برای فیلم‌های رقیب باقی نگذارد.
داده‌های ترسناک در این زمینه ادامه دارند: «چندی پیش یک خبرگزاری نوشته بود که سال گذشته سینمای ایران بیش از صدمیلیارد تومان تنها به یکی از شبکه‌های ماهواره‌ای تبلیغ‌بگیر داده، به این معنا که تنها برای امری غیرضروری مانند تبلیغ فیلم که در شرایط درست در داخل کشور باکیفیت‌تر و بهتر هم می‌تواند انجام گیرد، رقمی تقریبا معادل یک‌ونیم میلیون دلار ارز از کشور خارج شده است.
یک حساب‌وکتاب ساده
سال گذشته یکی از روزنامه‌ها از قول یکی از مدیران بازاریابی شبکه‌های ماهواره‌ای نقل کرده بود که «برای پخش تیزر یک‌ماهه فیلم‌ها که شامل ٢٤٠ نوبت طی ٣٠ روز می‌شود، مبلغ ١٠هزار دلار دریافت می‌شود. برای پکیج ٥٤٠ نوبت پخش یک دقیقه‌ای برای تبلیغ آثار هم صاحبان آثار باید بین ٦٠ تا ٨٠هزار دلار کنار بگذارند.»
حالا در شرایطی که سال گذشته بالای ۱۰ فیلم تنها در شبکه جم تبلیغ داشتند -آن هم نه یک‌بار و ١٠ بار، بلکه به طرز مشمئزکننده‌ای بیشتر از هزار بار- و این وضع همین حالا هم برای فیلم‌های «تمساح خونی»، «بی‌بدن» و «سال گربه» ادامه دارد؛ با یک حساب سرانگشتی می‌توان متوجه شد که سینمای ایران تنها در یک سال گذشته برای تبلیغات فیلم‌ها چقدر هزینه کرده است!
آغاز ماجرا
اما اینکه چه شد که تبلیغات آثار سینمایی سر از شبکه‌های ماهواره‌ای درآورد، باید به روزهایی برگشت که تلویزیون که زمانی به محصولات فرهنگی روی خوش نشان می‌داد و به تریبونی برای بهتر دیده‌شدن آثار سینمایی تبدیل شده بود، تغییر رویه داد و شروع کرد به مقاومت مقابل پخش تبلیغات سینمایی و انداختن انواع و اقسام سنگ‌های مختلف پیش‌پای محصولات سینمایی که از این میان می‌توان از سختگیری‌های فراوان تا ممیزی‌های مستقل سازمان صداوسیما فراتر از آنچه وزارت ارشاد مصوب کرده، اشاره کرد.
این موارد که نارضایتی‌های بسیاری را موجب شدند، کم‌کم کنداکتور تلویزیون را خالی از تبلیغات محصولات سینمایی کردند و در ادامه نیز با قواعد و مقرراتی جدید از قبیل لزوم انجام ممیزی‌هایی عجیب و جدید صاحبان آثار را به سمت شبکه‌های ماهواره‌ای کوچ دادند.
چندی پیش سعید خانی، پخش‌کننده سینما و تهیه‌کننده آثاری مانند «من»، «دوزیست»، «حرفه‌ای» و «سال گربه» در این زمینه گفته بود که «مشکل اینجاست که شماری از مدیران تلویزیون درک درستی از محصول فرهنگی ندارند و در نتیجه نمی‌توانند ارتباط خوبی با سینما برقرار کنند. همه ما در یک کشور زندگی می‌کنیم و این طبیعی است که حق داشته باشیم سینما به تلویزیون کمک کند. اما متاسفانه چنین نگاهی در سازمان صداوسیما وجود ندارد و چنین می‌شود که حتی فیلمی مانند «دسته دختران» هم که یک فیلم ارزشی و دفاع مقدسی و در راستای سیاست‌های تلویزیون است، از تیزر بی‌بهره می‌ماند. اتفاقی که البته یک زمانی کاملا برعکس بود، ولی حالا دیگر آن نگاه کلان در مدیران تلویزیون وجود ندارد.»
چرا تلویزیون نه؟!
اما در شرایطی که تقریبا تک‌تک صاحبان فیلم‌ها به لزوم جلوگیری از خروج ارز از کشور واقفند و در عین حال، به تازگی نیز از موضع‌گیری شدید دولت و به خصوص عباس محمدیان، مدیرکل دفتر تبلیغات ارشاد، مبنی بر لزوم مقابله با پدیده خروج ارز و سرمایه از کشور و البته برخورد با فیلم‌های تبلیغ‌شده در ماهواره آگاهی یافته‌اند؛ پس چرا فیلمسازان و صاحبان فیلم‌ها چنین تصمیمی می‌گیرند و تبلیغ فیلم‌شان را به ماهواره‌ها می‌دهند؟
شماری از سینماگران به تازگی در پاسخ به این پرسش، از کاهش ضریب نفوذ تلویزیون و کاهش شمار مخاطبان این رسانه به عنوان یکی از دلایل این امر نام برده‌اند. این همان چیزی است که چندی پیش رئیس مرکز تحقیقات صداوسیما هم گفته بود که دیگر نمی‌توانیم انتظار مخاطبان ۸۰ و ۹۰درصدی داشته باشیم.
نکته دیگری که در این میان وجود دارد، عدم صرفه مالی تبلیغات در تلویزیون است. به گزارش ایدنا، رسانه جامع تبلیغات تجاری ایران، تا قبل از ریاست پیمان جبلی، صداوسیما بین ۴۰۰ تا ۸۰۰ تیزر تبلیغاتی را به فیلم‌های سینمایی اختصاص می‌داد که نوعی یارانه به کالاهای فرهنگی بود، اما در دوره جدید صداوسیما این معادله برعکس شده و تنها ۱۰ تا ۱۵ تیزر تبلیغاتی به فیلم‌ها اختصاص داده می‌شود و سازندگان باید هزینه تبلیغات بیشتر را پرداخت کنند.
امیرحسین علم‌الهدی، یکی از مدیران فرهنگی دولت‌های گذشته و کارشناس اقتصاد سینما، با اشاره به اینکه «دلیل رجوع صاحبان آثار سینمایی به تبلیغات ماهواره‌ای کاهش ضریب نفوذ تلویزیون است که البته این هم تنها در مورد ۴۰درصد از سینمای ایران صدق می‌کند و روی ۶۰درصد باقی فیلم‌ها تاثیر چندانی ندارد»، می‌گوید: «علاوه بر این، تبلیغات در تلویزیون بر اساس اعداد و ارقام صرف مالی چندانی برای سازندگان آثار ندارد، بنابراین آنها ترجیح می‌دهند تبلیغ کارشان را با هزینه‌ای کمتر انجام دهند. البته در حال حاضر عدد دقیقی از میزان پول دریافتی تلویزیون بابت پخش تیزر ندارم، اما آخرین رقمی که در ذهنم هست، این استدلال را به من می‌دهد که تبلیغ فیلم در تلویزیون شاید به‌صرفه نباشد.»
حرف آخر
نتیجه این تصمیم مقرون‌به‌صرفه نبودن تبلیغات در تلویزیون برای فیلم‌های سینمای ایران و کوچ تبلیغات سینمایی به ماهواره‌هاست که همانطور که گفته شد باعث خروج یک‌ونیم میلیون دلار ارز شده و این پرسش را در شماری از خبرگزاری‌ها به وجود آورده است که «با ادامه این روند، آیا غیر از این است که سود رکوردشکنی‌های سینمای ایران بیش از اینکه به نفع سینما یا حتی تلویزیون ایران تمام شود، به جیب یکسری ماهواره‌ها ریخته می‌شود؟»
واقعا آیا رواست که سرمایه‌های کشور اینگونه از کشور خارج شود؟ آیا نباید کاری کرد و به خصوص نهادهای نظارتی نباید تلویزیون را وادار کنند در این راستا گامی بردارد؟!
انتهای پیام
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»